Tam olarak hatırlayamıyorum ne kadar zaman önceydi. Düşünüyorum da en azında on yıl olmuştur yine. Bir fuar için gitmiştim İzmir’e o zaman, ilk gidişimde İzmir’e. Fuar bitmişti gece bir şeyler içmek işin dışarıya çıktım nereye gideyim siye sorustururken Alsancak tarafına gidebileceğimi söyledi birkaç kişi. Atladım taksiye sür dedim Alsancak tarafına, abi geldik dedi şoför. Taksiden indim başladım yürümeye bir bar bulup iki kadeh içeyim diye. Ara sokaklarda giderken bana laf atan kişileri gördüm, uzaktan bakınca bu kadınlar bana ne diye laf atıyor diye düşündüm ama yaklaşınca baktım ki travestiler. Hayatımda ilk defa travesti görüyordum, biraz şaşkın birazda meraklı bir şekilde geçtim yanlarından ve gidip bir bara oturdum. Bara oturunca içimden bir araştırma meraklısı girdi kanıma başladım internetten travestileri araştırmaya. Nasıl bulurum acaba internette var mıdır diye sorarken kendi kendime bi anda Google’da İzmir travestileri diye çıktılar karşıma. Hiç unutmam ismi Sibel’di, aradım çekinerek telefonunu, konuştuk üç beş dakika ve sonra beni evine davet etti. Kalktım gittim hem bir merakla hem de içkinin vermiş olduğu deli cesaretiyle. Açtı kapıyı Sibel girdim içeriye, allahım dedim bu mu travesti bu nasıl bir güzellik bu nasıl bir çekicilik? O gece Sibel ile oturduk, içtik, kitaplardan, filmlerden, korkularimizdan, sevinclerimizden yani hayata dair ne varsa hepsinden konuştuk. En sonunda da öyle bir seviştik ki hala hatırlarım o anları içimi çekerek. İşte benim travestileri ilk tanıdığım an böyleydi ve iyi ki böyleydi…